*u mag de vraag 'hoedoededa?' laten voor wat ze is. 'Sois belle et tais toi', zou ik zo zeggen*
Opnieuw.
Gisteren reed ik de koppeling van mijn geliefde Mini kapot.
En dit, terwijl ik mij op de E34 bevond.
Tegen een snelheid van 130 per uur.
In de gietende regen.
Met Lily op de achterbank.
Ergens tussen Turnhout en Oelegem.
Komende van haar.
Onderweg naar haar.
Rond 15u45.
Met een showtelefoon die nog 10% batterij had.
Op de dag dat 2014 zijn langste file kreeg.
Zulke zaken maak ik dus mee.
Tot 19:00 ben ik bezig geweest om hond, auto en mezelf in de garage te krijgen.
En dat is me gelukt.
Koelbloedig, ook al stond ik in het midden van de autostrade.
Zonder enige stemverheffing, ook al wilde ik elke staker persoonlijk op zijn bakkes slaan.
Zonder traan, ook al voelde ik mij redelijk hulpeloos.
Zonder paniek, ook al was Lily volledig over haar toeren.
Zonder geklaag, ook al vond ik het nochthans terecht.
Zonder verwijt, ook al was dat verleidelijk.
Zonder 'gecalimero' op Fakebook, omdat ik mezelf voldoende bevestig, en zodus geen 'likes' nodig heb.
Neem het van mij aan: zoiets zou hier, nog niet zo lang geleden, in een Medusa-drama zijn geëindigd.
Met gevloek, gegil, geroep en gekrijs.
Not this time. Omdat ik zelf al een tijdje redelijk in balans ben.
Geen dingen meer obsesief najaag.
Content en tevree ben.
En zo, zag ik binnen de 15 minuten een takelwagen van VAB aankomen.
En zo, stond het Mamaatje te wachten aan de garage om Lily op te vangen.
En zo, kreeg ik hier een service om u tegen te zeggen.
En zo, maakte ik nog grapjes bij de mannen van de auto-balie.
En zo, regelden diezelfde mannen een vervangwagen, gratis, zonder dat ik daar eigenlijk recht op heb.
En zo, zat ik dik na de openingsuren alsnog in een, weliswaar, leeg kapsalon, VIP-treatment inclusief.
Dat noemen ze 'blessings in disguise'.
Gisteren reed ik de koppeling van mijn geliefde Mini kapot.
Maar dat is zeker niet hetgeen dat ik van die dag heb onthouden.
Wel, de wandeling met Lily, Boef, en de fijne vriendin in de Turnhoutse regen.
Wel, de enorm vriendelijke man van VAB.
Wel, het leuke gesprek met mijn boekhouder.
Wel, de topmannen van de garage.
Wel, mijn geweldige kapster.
Wel, het Mamaatje, altijd paraat, altijd aanwezig.
Ah ja, en het feit dat Lily en ik hier nog steeds zijn.
Blijkbaar is 'stilstaande auto, in de regen, op de autostrade' gelijk aan 'vogel voor de kat'.
Ook al ben ik geen fan van melige quotes, ze zijn even Fake als het Book waar ze gepost worden, toch:
Gisteren reed ik de koppeling van mijn geliefde Mini kapot.
Vandaag rij ik hoogblond, perfect gebrusht en in een nog een graver model dan de mijne rond.
Alstublieft.
Cheers,
C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten